"The Blue Male" is het recente vervolg in de beeldenreeks waarin Jos van Doorn dierfiguren inzet om uitdrukking te geven aan zijn kijk op de veelzijdigheid van het wezen van de man. Deze keer gebruikt hij een panter in aanvalshouding als basis.De krachtige verschijning, met zijn opengesperde muil en uithalende klauw, lijkt een duidelijke boodschap af te geven: Zie en huiver, machtig en krachtig ben ik, kom in mijn territorium en ik eet je rauw! Om het nog duidelijker te maken zijn er de "versierselen": de grote opstaande "manen", het goud dat blinkt in neus en oren, de staart met overweldigende beelden van 'huiselijk geluk', het mannelijk geslacht dat in ene soort van altijd aanwezige staat onder de buik zichtbaar is. De protserige, bijna potsierlijke overdadigheid van de tierlantijnen kunnen echter niet verhullen, willen misschien wel niet verhullen, dat andere: de huid van de partner, opgebouwd, gevormd door gebroken stukken blauw-wit porselein. Kleine brokstukken delicaat handwerk, ooit vervaardigd uit de elementen water, waarde, vuur en lucht. Zij vertegenwoordigen de keerzijde van deze machtsvertoning: de zoektocht naar geluk en zingeving in het woud van dromen, verwachtingen, ervaringen, twijfels, onzekerheden en teleurstellingen. Scherven, die allemaal een onderdeel vormen, vormen samen het geheel van de man zoals hij zich ontwikkelt tot de mens die hij is en wil zijn.